Eerst Napels zien en dan . . .

19 juni 2018 - Napoli, Italië

Enfin, iedereen kent het spreekwoord. Maar zover ben ik nog lang niet. Dus vanochtend met de trein naar Napels en dan stap je uit en sta je midden in een giga drukke stad. Ik moet zeggen dat ik er niet veel over had gelezen. Het was dus een beetje een sprong in het diepe. Dus op het station maar eens eerst een citymap gehaald en daarmee op een bankje gaan zitten. Want wat wilde ik eigenlijk gaan zien? Het historische centrum in ieder geval. Maar gisteren kreeg ik van een Zweedse campinggenoot (die overigens een schitterende Landrover overland camper had) de tip om ook Napels ondergronds te zien, de Galeria Borbonica. Dat moet een netwerk van ondergrondse gangen zijn die in de 18de eeuw is aangelegd door een of andere koning en in WOII is gebruikt als schuilkelder waar 6000 mensen hebben verbleven. Daarna zou hij gebruikt zijn om illegale goederen van de Napolitaanse maffia op te slaan. Een deel daarvan zoals auto’s en motoren zou er nog moeten staan. Dat wilde ik ook zien. En natuurlijk de haven. Dus op pad.

Wat me opviel in het historisch centrum is dat je er niet heel veel pleinen hebt. De straatjes zijn smal en de gebouwen hoog. Je kunt je dus wat moeilijker een beeld vormen van waar je doorheen loopt. Het stikt er van de kerken, maar met een beetje pech loop je er zo aan voorbij. Ze staan ingeklemd tussen de gebouwen en hebben veelal ook geen toren. Maar zodra je binnen komt kun je je ogen niet geloven. Wat een rijkdom. En het lijkt er bijna op dat er op elke straathoek weer zo’n kerk staat. Ik heb er geloof ik een stuk of 7-8 bezocht. Maar goed dat Mariel er niet bij was want die had na de derde kerk al gesputterd ;-) Daarna de haven in en mijn ogen uitgekeken van de giga cruiseschepen die er lagen. Een flatgebouw van 10 verdiepingen is er niets bij.  Ja en toen de Galeria Borbonica. Ik had me er al op verheugd. Maar potdorie , die bleek alleen open van vrijdag t/m zondag. Wat een deceptie. Mijn plan moest dus aangepast worden. Misschien naar het Quartieri Spagnola, een volkswijk aan de rand van het historische centrum. Ik daar naar toe dus maar ik voelde me er niet op mijn gemak. Veel scooters met twee mannen er op. Daar gingen mijn alarmbellen een beetje van aan het rinkelen. Toch nog maar een stuk door gelopen. Maar mijn gevoel werd niet veel beter. Toch maar terug naar de veilige gedeelten dan? Ik ben een stuk terug gelopen tot ik een piepklein terras zag van een zaakje die grote foto’s van Sophia Loren had hangen. Zag er uitnodigend uit. Dus daar maar een biertje besteld. Mag het een grote zijn meneer? Och ja, waarom niet. Dus even later kwam er een fles bier van ruim 0,6 liter. En of dat het verschil maakte weet ik niet maar daar voelde ik me helemaal thuis. De rust kwam er in en ik heb daar anderhalf uur zitten genieten van wat er allemaal om me heen gebeurde. Het was op een kruispunt van twee smalle straatjes. De scooters schoten er links en rechts langs af. En ik heb me verwonderd dat er geen ongelukken gebeuren. De claxon is veel belangrijker dan de rem. Gewoon met 30 kilometer per uur over die kruising heen. Niet links of rechts kijkend maar wel steeds vol op de claxon. En steeds ging het goed. Auto’s hebben veel respect voor de scooters en laten hen vaak voor gaan. Mooi om te zien. En wat ik leerde vanmiddag: dat ik Napels niet allen moet bekijken maar vooral ook moet beleven. Of zou die dikke pot bier daar voor hebben gezorgd?

Nog even over die scooterrijders. Die kunnen alles op zo’n scooter. Iedereen belt, het stelt niks voor om met een gangetje van 50 of meer de telefoon voor je te houden en er in te schreeuwen. Of de telefoon klemmen tussen de helm en hun oor. Verder eten ze op de scooter, drinken ze koffie of likken een ijsje weg. Geen probleem. Er wordt gefluisterd dat ze onder het scooter rijden ook de was strijken of seks hebben. Maar gezien heb ik dat niet . . .

Foto’s

4 Reacties

  1. Dave:
    20 juni 2018
    waanzinnig. moeie plaatjes, moeie mins.
  2. Marijke:
    20 juni 2018
    wat een heerlijke ervaring daar in Napels
    Dat is echt genieten
  3. Xander Haegens:
    22 juni 2018
    Echt Italië! , wat een mooie beschrijving van je ervaringen; een boek waardig !
  4. Twan Verlijsdonk:
    22 juni 2018
    Heilig boontje aan het worden?.... En ik bedoel niet Hans.....haha 😂