De toerist uithangen

Gisterochtend al voor zeven uur werd ik gewekt door een langzaam toenemend geluid dat ik niet kon thuisbrengen. Alsof er in een hele sterke slowmotion een trein aan kwam. Ik mijn bed meteen uit en mijn oor te luisteren gelegd waar dat geluid nu in godsnaam vandaan zou kunnen komen. Omdat het lanzaam dichterbij kwam naar de straat gelopen waar de camping aan lag. En wat bleek, er kwamen honderden koeien voorbij met allemaal een bel om de nek. Een giga kabaal maar wel een spektakel om te zien. En ik was meteen klaarwakker. Op de camping de was nog verder laten drogen en heel rustig alles ingepakt. Ook nog evven aan de motor geknutseld want de voorrem bleef af en toe wat haken. Nu is dat met een Guzzi niet zo’n probleem want heel veel doet die voorrem toch al niet, ha, ha. Er bleek uiteindelijk niet zo heel veel aan de hand. Een splitpennetje bleek af en toe achter een moer te blijven haken. De uiteinden daarvan iets afgeknipt en het probleem was verholpen. Verder met de reis dus. Bedoeling was om verder richting Bloemenriviera te rijden. Een heel stuk door het Noord-Italiaanse land. Binnendoor zou dat heel veel tijd kosten, vooral ook omdat ik dwars door Genua zou moeten. Daar dus niet voor gekozen en besloten om over de snelweg te gaan. Uiteindelijk ook heel ontspannend want heerlijk met een snelheid van zo’n 85 km per uur in de derde versnelling mijn kilometers gemaakt. Reisdoel ergens in de buurt van Cinque Terre. Die wilde ik graag zien. Terecht gekomen op een camping in Levanto. Mooie camping en tot mijn verbazing in tegenstelling tot de campings die ik eerder had bezocht al redelijk vol. Zouden er al meer mensen zijn die Cinque Terrre zouden willen bezoeken dan? We gaan het zien. Het plan was om met de motor naar het eerste dorp te gaan en dan te voet de volgende dorpen te doen. Ik had even niet in de gaten dat dat wel erg enthousiast was voor een dag. Nu bleek ook dat rijden naar Cinque Terre niet echt handig is. Via de weg van Levanto naar Monterosso zou al een half uur duren. Helemaal door de bergen via een fikse omweg. De campingeigenaar attendeerde mij er op dat ik beter met de trein kon gaan. Ik zou er dan in minder dan 10 minuten zijn. Er blijkt een fantastische spoorlijn te liggen tussen alle dorpjes van Cinque Terre. Het grootste deel daarvan loopt via in de rotsen uitgehakte tunnels. Recht toe recht aan dus, terwijl je over de weg een giga aantal kronkels te verwerken krijgt. Niet erg met een motor, integendeel zelfs, maar wel tijdrovend. En dan zit je ook nog met parkeren en je warme motorkleren. Aangekomen in het eerste dorp, Monterosso,  werd het allengs drukker. Cinque Terre bleek een echte toeristenmagneet. Nou ja niet erg want het is ook fantastisch om te zien hoe dat dorp tegen de rotswanden zit aangeplakt. Kleurige huizen, mooie mensen en veel terrassen. Daar kon i me wel in onderdompelen. Het volgende dorp Vernazza ben ik naar toe lopen over het pad langs de kustlijn. Fantastisch om te doen. Vooral de klim vanuit Monterosso naar boven was pittig en bestond uit trappen, trappen en nog eens trappen. En als je dacht dat je bijna boven was kwamen om de volgende hoek weer een hele reeks trappen. Was even afzien maar wel lekker voor de kuitspieren. In het hoge stuk werd je echt verrast op hele mooie vergezichten over de zee en de dorpen Monterosso en Vernazza. Voor de tocht stond een duur van 2 uur maar was met 75 minuten goed te doen. Ik zag dat mensen met een BMI >28 of met de motoriek van een schildpad er wel wat meer moeite mee hadden. Dat was te horen aan de zware ademhaling of te zien aan de zeer rood aangelopen hoofden. Ook Vernazza was zo’n pareltje. Wat kleiner maar zeker zo mooi als Monterosso. Daarna met de trein nog naar Manarola gereden. Hele mooi stadje weer. Prachtig, met een klein baaitje met een hoge rots waar waaghalzen van een hoogte van meer dan 10 meter naar beneden sprongen. Zal ik ook? Oh wat jammer dat ik mijn zwemkleding vergeten ben . . .

Al met al een prachtige dag. Dat ik niet de enige toerist was die bedacht had om naar Cinque Terre te gaan mocht de pret niet drukken.

Voor morgen heel langzaam aan richting de Toscane. Daar ga ik Monique en Ruud tegen komen die daar ook rond gaan trekken. Ik lig alleen wat voor op mijn schema. Even bezien hoe ik dat ga invullen. Komt goed.