Rijden als een Italiaanse scooteraar

12 juni 2018 - Lamporecchio, Italië

Gisteren vanuit Levanto verder de Toscane ingereden naar een camping in Lamporecchio. De hoofdwegen hier in het Noorden van de Toscane zijn niet zo mooi om te rijden. Het is een aaneenschakeling van dorpjes waar je overal maar 50 mag rijden en je continue wordt opgehouden door stoplichten. Alternatieven zijn er niet echt. Over 40 km doe je ongeveer een uur. Totdat je in de heuvels komt. Een waar paradijs aan bochten en fantastische wegen. Dat is wat motorrijden zo mooi maakt. Onderweg richting Lamporecchio zag ik die heuvels al steeds links liggen maar de route voerde me steeds over de hoofdweg. Tot de laatste 20 kilometer . . .

De camping waar ik nu sta is een hele grote maar door de terrassen merk je dat niet echt. Mensen blijven me steeds aanspreken op mijn oude motor met aanhanger. Zeker toen ik gisteravond nog even moest sleutelen omdat de voorrem toch weer bleef hangen. Beetje lastig rijden zo. Dus voorwiel toch maar gedemonteerd en gekeken wat er aan de hand was. Het bleek dat één van de twee remsleutels niet meer goed gangbaar was. Onderweg had ik al vet gekocht en hiermee alles weer netjes gemonteerd. De regen in Frankrijk zal er wel voor gezorgd hebben dat het niet meer soepel ging. Iedereen die langs komt maakt dan een praatje. Oh ja joh, kun jij dat allemaal zelf? Ja moet ook wel met zo’n oude motor of niet dan? Best geinig moet ik zeggen. Ik ben dan wel alleen op pad maar heb aanspraak genoeg. Leuk.

Buiten het kleine probleem met de voorrem doet de Guzzi het fantastisch. Ze (een motor is altijd vrouwelijk . . .) sleurt me over de bergen met al die bepakking en geeft geen klap verkeerd. Het gaat niet snel maar  wel zeer degelijk. Net een tractor zullen we maar zeggen. Starten doet ze steeds bij de eerste omwenteling. Ik hoop dat dat zo blijft, knock on wood. Ik heb inmiddels 2700 km gereden vanaf dag 1. Ze is zo smerig als het maar zijn kan maar dat mag de pret niet drukken. Nog een 300 km en dan moet ik langzamerhand een kleine beurt doen. Dat wil zeggen olie verversen. De oude V7 heeft nog geen oliefilter dus verversen moet vaker dan bij de modernere motoren. Onderweg maar ergens stoppen bij een van de vele scooterwerkplaatsen.

Vandaag ben ik naar Florence geweest. Omdat ik drie dagen op dezelfde camping sta heb ik de aanhanger afgekoppeld. Rijdt toch et wat soepeler en parkeren in een drukke stad wordt hiermee een stuk gemakkelijker. En druk was het in Florence. Ik kwam er als een brave Nederlander binnen en hield me heel netjes aan de verkeersregels. En dan vliegen de scooters je links en rechts voorbij. Ja ho effe, mijn Guzzi is ook Italiaans, die kan dat ook. Dus na 10 minuten had ik dezelfde rijstijl als alle andere scooters. Voor onze begrippen lijkt het wat asociaal. Maar Italiaanse automobilisten zijn er aan gewend en houden er rekening mee. Fantastisch land toch dat Italië!

Florence is een prachtige stad om te zien. Met grootse gebouwen waar de rijkdom vanaf straalt. Zeker de kathedraal is er een van de buitencategorie. En met een omvang waar je u tegen zegt. K ben er niet binnen geweest. Helaas, maar een entree van €45 vond ik echt te gortig. Alternatief was 2,5 uur in de rij staan. Dat vond ik ook te gortig. IK heb veel gezeten op pleinen en gekeken naar mensen. Dan zie je wel wat verschillende culturen voorbij komen. Aziaten die er alles aan doen om hun huid te beschermen tegen de zon, tot masker voor hun gezichten toe. Amerikanen die altijd net wat luidruchtig zijn. En Nederlanders. Zie je blonde kindjes dan zijn het bijna altijd kinderen van Nederlandse ouders.

Ik kan vandaag helaas geen foto’s uploaden want mijn provider heeft me in de steek gelaten. Geen internet én geen telefoon. Ergerlijk ;-(  Nu dus vanaf het trage WIFI netwerk van de camping.

Ciao en tot de volgende keer,

Johan

Foto’s

7 Reacties

  1. Frans:
    12 juni 2018
    Mooi verhaal, schitterend geschreven.
  2. Ron Groenen:
    13 juni 2018
    Hoi Johan VEEL PLEZIER
  3. Pie en Willemien:
    13 juni 2018
    Mooi verteld, ga zo door en laat de itakken maar een poepie ruiken. En verder goede reis en blijf mooie verhalen schrijven.
  4. Jesse:
    13 juni 2018
    Mooi geschreven, leuke verhalen!
  5. Mariette Buijvoets:
    13 juni 2018
    Wij rijden mee in jouw verhaal, heerlijk in die omgeving. Geniet rustig verder.
    Doen wij ook.
  6. Hans Brouwers:
    13 juni 2018
    Geen dagelijkse reactie van mij, maar ik lees wel dagelijks je verslag. Leuk om zo "met je mee te reizen"
  7. Lida:
    14 juni 2018
    Het reizen gaat je per dag beter af Johan, je hebt je draai nu helemaal gevonden.