Als een God in Frankrijk?

Afgelopen zaterdag hebben Xander, Twan en Hans mij uitgebreide uitgeleide gedaan.  Zij zijn mee gereden tot in de buurt van Nivelles. Eerder waren Ruud, Monique en Elly al in Noorbeek omgedraaid. Leuk om zo uitgezwaaid te worden. Het viel overigens niet mee om in de buurt van Nivelles een camping te vinden. Pas bij de derde was het raak. Hele aardige mensen daar trouwens want een campinggenoot was zo aardig om ons met de auto naar het dorp 5km verder te brengen om een hapje te eten. Meneer had volgens ons wel een flink stuk in de kraag, maar het ging allemaal goed. Zoals mannen onder elkaar wel vaker doen vloeide de alcohol zaterdagavond rijkelijk. Moest dus zondagochtend even knipperen om goed wakker te worden. Zondagochtend gingen de mannen huiswaarts en ik alleen verder. The Yourney begins . . .  Vanwege de omleidingsperikelen op zaterdag wilde ik wat extra kilometers maken. Lang gereden dus. Omdat het warm was, was het ook vermoeiend. Ongeveer 350 km gedaan, uiteraard binnendoor richting Normandië. Uiteindelijk aangekomen in Caudebec en Caux. Mooie camping aan de Seine. Daar ontmoette ik Trevor. Een aimabele man uit Lincolnshire Engeland. Hij liep wel 20 keer rondom mijn motor om even zovele keren “marvelous” uit te roepen. Trevor hield van oude dingen. Hij reed zelf een MG uit 1964. Maar het PAV-trailertje achter mijn motor vond hij het summum. Zoiets had hij nog nooit live gezien. Die avond heb ik veel gepraat met Trevor. Het woord marvelous rolde nog wel honderd keer uit zijn mond.

Hmm, maandagmorgen zag ik dat er regen werd voorspeld in Normandië. Maar ach, ik ben niet van suiker dus toch besloten om naar Sainte Mere Eglise te rijden. Achteraf misschien niet zo’n hele goeie keuze want de hele dag in de regen gereden. Maar Sainte Mere Eglise maakte veel goed. Vandaag 4 juni dus D-day werd herdacht. Het wemelde van de “would be” militairen in WOII uitrusting. Vreemde hobby als je het mijn vraagt want zo leuk was WOII nou ook weer niet. Maar de voertuigen die ze bij zich hadden vond ik dan wel weer leuk. Zo stond er een hele rits Harley Davidson liberators. Mooie machines met een rijke traditie, en dan niet alleen als oorlogsmachine.  De parachutist uit de Longest Day hing nog steeds aan de kerktoren. Quote van deze parachutist uit de Longest Day “I can’t hear you. It’s them bells. Ding, dong, ding, dong”.  Gelukkig was de parachutist aan de kerktoren vervangen door een pop.

Maar toch, die regen vond ik minder. Zeker ook omdat Bretagne en de rest van Zuidwest Frankrijk de komende dagen heel nat zou blijven heb ik mijn reisplan aangepast. Niet naar Bretagne, Bordeaux en Biarritz maar dwars door Frankrijk via de Loirestreek naar het Zuidoosten. Ik hoop dat dat wat droger is. Vanuit Sainte Mere Eglise  Nu dus naar het Zuidoosten gereden en beland op een camping in Ville de Falaise. Mooi, met uitzicht op een giga kasteel en aan een klein riviertje met een watervalletje net achter mijn tent. Ik ben benieuwd of ik vannacht nog net zo blij ben met die waterval. Helaas is het ook hier begonnen met regenen. Ik voel me dus nog niet helemaal als een God in Franrijk. Gelukkig heb ik een tarp meegenomen dus ik zit wel droog.